پوشش مردم در زمان مصر باستان

پوشش مردم در زمان مصر باستان: دوره سلسله اولیه و امپراتوری قدیمی

تصاویر مربوط به دوره سلسله اولیه در مصر نشان می‌دهد که زنان و مردان طبقات اجتماعی پایین‌تر از یک نوع لباس استفاده می‌کردند، که شامل: یک دامن صاف که قد آن تا سر زانو می‌رسید و اغلب به رنگ سفید یا رنگ‌های روشن بود. این لباس‌ها معمولاً از پنبه، کتان یا باسوس (که آن‌هم نوعی کتان دیگر است) تهیه می‌شدند و سپس با استفاده از یک کمربند پارچه‌ای، طناب پاپیروس یا چرم دور کمر محکم می‌شدند. جنس این دامن چیزی شبیه حوله های نخی نازک بوده .

مردم طبقات اجتماعی بالاتر در این دوره، از همان لباس‌ها، ولی با تزئینات بیشتر استفاده می‌کردند. در این زمینه، مصرشناسی به نام هلن استرودویک، در مورد اینکه چطور فقط با نگاه کردن به جواهرات، می‌توان مردان مصری طبقه ثروتمند را از کشاورزان و صنعتگران تشخیص داد، تحقیق کرده است. اما لباس زنان طبقات اجتماعی مختلف در این دوره، تفاوت بیشتری داشتند. زنان ثروتمند، پیراهن‌های بلند، چسبان و بدون آستین می‌پوشیدند. معمولاً این لباس‌ها با دو بند روی شانه‌های زنان ثابت نگه‌داشته می‌شدند و گاهی یک تونیک پوشیده هم برای کامل کردن پوشش زنان، روی این پیراهن‌ها قرار می‌گرفت.

پوشش مردم در زمان مصر باستان به‌گونه‌ای بود که اغلب اوقات طراحی لباس‌های زنان شامل بالاتنه برهنه می‌شد، هرچند این موضوع در آن دوره به‌عنوان یک مشکل محسوب نمی‌شد. لباس زنان طبقات ثروتمند، گاهی از زیر سینه شروع می‌شد و بلندی آن تا مچ پا می‌رسید. زنان طبقه کارگر هم همانطور که ذکر شد، اغلب فقط دامن‌هایی می‌پوشیدند که بلندی آن تا زانو می‌رسید و از هیچ لباسی برای پوشاندن بالاتنه خود استفاده نمی‌کردند. قبل از تولید پارچه‌های کتانی، مردم مصر لباس‌هایی که از پوست حیوانات یا نی پاپیروس بافته می‌شد را می‌پوشیدند. استرودویک در پژوهش‌های خود این‌طور بیان می‌کند:

«چوپان‌ها، ملوانان و ماهیگیران، اغلب یک کمربند به تن داشتند که یک پارچه از آن آویزان بود. بسیاری دیگر از مردم هم تا زمان امپراتوری میانه به‌صورت کاملاً عریان به کار خود مشغول بودند. در زمان امپراتوری میانه، به‌ندرت کارگری بدون لباس دیده می‌شد. زنان آسیابان، نانواها و کارگران هم بدون لباسی که بالاتنه آن‌ها را بپوشاند مشغول به کار بودند و اغلب دامن‌های بلند به تن داشتند.»

استرودویک همچنین در مورد کودکان پسر و دختر این‌گونه بیان کرد که این بچه‌ها از زمان تولد تا بلوغ، هیچ لباسی نمی‌پوشیدند و حتی برخی از آن‌ها بعدازاینکه مشغول به کار می‌شدند هم به این رویه ادامه می‌دادند. افرادی که به‌صورت روزانه در رودخانه نیل، مسئول شستن لباس‌های دیگران بودند هم وظایف خود را به‌صورت برهنه انجام می‌دادند، زیرا این افراد به‌صورت مداوم در آب بودند.

مقاله فرهنگ حمام رفتن در خاورمیانه را نیز از اینجا مطالعه بفرمایید